جَگوار یا پلنگ خالدار آمریکایی بزرگ‌ترین جانور از تیرهٔ گربه سانان در قاره آمریکا به‌شمار می‌آید.

اندازهٔ بدن آن‌ها ۱۱۲ تا ۱۸۵ سانتیمتر و اندازهٔ دم آن‌ها ۴۵ تا ۷۵ سانتیمتر است. وزن آن‌ها بین ۶۰ تا ۱۳۰ کیلو گرم متفاوت است. پوست لکه دار و زیبای جگوار آن را در جنگل استتار می‌کند. رنگ بدن آن‌ها از زرد روشن تا قهوه‌ای مایل به سرخ متغیّر است و حاوی خال‌های سیاه می‌باشد. بعضی از گربه‌های وحشی هم دارای خال‌هایی هستند، اما خال‌های جگوار گرد است.

جگوارهای ماده پس از ۹۳ تا ۱۰۵ روز بارداری یک تا چهار توله می‌زایند و در مکانی امن از آن‌ها نگهداری می‌کنند. بچه‌ها حدود دو سال کنار مادر می‌مانند.

اکنون این جانور در بسیاری از بخش‌ها در خطر انقراض قرار گرفته‌است. انسان جگوار را برای خزش و نیز به دلیل اینکه به گاوها حمله می‌کند شکار می‌کند. جگوار در اسارت تا ۲۳ سال عمر کرده‌است.

پنگوئن امپراتور یا پنگوئن فرمانروا  بلندترین و سنگین‌وزن‌ترین پنگوئن است که در قطب جنوب زندگی می‌کند.نر و ماده این پرنده هم‌شکل هستند و نرها اندکی از ماده‌ها سنگین‌وزن‌ترند. با داشتن وزن میانگینی بیشتر از ۴۰ کیلوگرم، پنگوئن امپراتور در میان سنگین‌ترین پرندگان جهان قرار دارد. رنگ بدن آن‌ها به صورت سفید در جلوی بدن و روی سینه، سیاه در پشت و روی دم و سر، و زرد کم‌رنگ در بالای سینه و پایین سر تا زرد پررنگ‌تر در نزدیکی و دور گوش‌ها است.

پنگوئن‌های امپراتور زندگی اجتماعی دارند و در گروه‌هایِی با اعضای پرتعداد زندگی می‌کنند که باعث بالا رفتن امنیت جوجه‌هایشان و کمک در گذراندن سرمای سخت زمستان با روش‌های ویژه گروهی می‌شود.این جانوران توانایی‌های شگفت‌انگیزی در شیرجه زدن در آب، ماندن طولانی‌مدت در آن، و شنای با سرعت بالا دارند.

IUCN در سال ۲۰۱۲ وضعیت بقای پنگوئن امپراتور را از حالت کمترین نگرانی به حالت در نزدیکی تهدید تغییر داد. دلیل اصلی در معرض خطر قرار گرفتن این جانور دگرگونی های اقلیمی است که آینده یخ‌های منطقه و ضخامت آن‌ها رو مورد تهدید قرار داده‌اند. کم شدن ضخامت یخ‌های قطبی جوجه‌آوری این پرندگان را در آینده با مشکل روبرو خواهد کرد.

وزغ طلایی که به نام‌های وزغ طلایی مونته‌ورده» یا وزغ مونته‌ورده» نیز مشهور است، نوعی وزغ کوچک و براق بود که زمانی در منطقهٔ کوچکی از کاستاریکا در آمریکای جنوبی به وفور یافت می‌شد و در سال ۱۹۸۹ میلادی منقرض گردید.

طول قورباغهٔ طلایی نر بالغ به زحمت به ۵ سانتی‌متر می‌رسید، رنگش نارنجی مایل به طلایی بود و برعکس بیشتر وزغ‌ها، پوستی روشن و براق داشت. قورباغهٔ طلایی ماده ولی ظاهری کاملاً متفاوت داشت. جثهٔ ماده‌ها بزرگتر از نرها بود و به جای رنگ نارنجی روشن، پوستی زیتونی تیره تا سیاه رنگ با نقطه‌های قرمز و حاشیه‌ای زرد رنگ داشتند.

زیست‌شناسان و IUCN، دلایل احتمالی انقراض این دوزیست را تغییرات آب و هوایی، آلودگی هوا، افزایش اشعهٔ فرابنفش، کاهش سطح pH، داشتن زیستگاهی محدود و بیماری‌های قارچی و انگلی ذکر نموده‌اند.

ببر مازندران یکی از زیرگونه‌های ببر بود که در ناحیه گسترده‌ای از غرب چین تا سواحل دریای سیاه شامل آسیای میانه، قفقاز و شمال ایران زندگی می‌کرد و حدود نیم قرن پیش در ایران منقرض شد. رنگ پشت این ببر زرد متمایل به نارنجی و زیر بدن سفید بود و نوارهای قهوه‌ای باریکی در تمام سطح بدن دیده می‌شد.

آخرین ببر در ایران در سال ۱۳۳۲ در منطقه‌ پارک ملی گلستان شکار شد. در اوایل دهه ۱۳۵۰ سازمان حفاظت محیط زیست یک تحقیق چند ساله را برای جستجوی ببر در جنگل‌های شمال ایران انجام داد. اما محققان در این مدت نتوانستند هیچ مدرکی در مورد وجود ببر پیدا کنند و انقراض آن را قطعی اعلام کردند. دلیل انقراض ببر مازندران شکار و کشتار نبود بلکه زیستگاه‌های مناسب برای زندگی ببر از بین رفته بودند. ببر در جنگل‌های کم‌ارتفاع و نیزارهای وسیع نزدیک به سواحل دریای خزر زندگی می‌کرد اما در آن زمان تقریباً تمام جنگل‌های کم‌ارتفاع برای کشاورزی ریشه‌کن شده بود و بخش‌های بزرگی از تالاب‌ها نیز خشک شده یا به مزارع برنج و پنبه تبدیل شده بودند.

تیسمیا احتمالا یکی از خارق‌العاده‌ترین گیاهانی است که تاکنون کشف شده. این گیاه هیچ برگی نداشت و فقط گل‌های آن روی سطح زمین قابل مشاهده بودند. این گیاه در سال ۱۹۱۲  در جنوب شیکاگو کشف شد. این مکان ۵ سال بعد تخریب شد و این گیاه فوق‌العاده پس از آن دوباره هرگز دیده نشد و جست‌وجو برای یافتن آن در مناطق مشابه شیکاگو نتیجه‌ای نداشت.

درخت صندل شیلی درختی بود که در جزایر خوان فرناندز رشد می‌کرد و انسان‌ها به‌خاطر چوب معطر آن را به‌شدت مورد بهره‌برداری قرار دادند. در انتهای قرن ۱۹ بیشتر این نوع درختان قطع شده بودند. تصویر آخرین درخت در ۱۸ اوت ۱۹۰۸ به‌وسیله‌ی کارل اسکاتزبرگ روی جزیره‌ی رابینسون کروز گرفته شد. پس از آن، این درخت دیگر در آنجا دیده نشد.

کرکس کالیفرنیا بزرگترین پرنده سرزمین امریکای شمالی و یکی از بزرگترین شکارچیان جهان به شمار می‌رود. این پرنده بزرگ طول بالی نزدیک به سه متر و وزنی تا حدود ۱۲ کیلوگرم دارد.

کرکس ها از جمله مصرف کنندگان بسیار کارآمد لاشه ها هستند، به نحوی که گاهی اوقات ظرف یک ساعت می توانند دست به مکان یابی و تغذیه از لاشه ای بزنند، قبل از آنکه انواع دیگر فساد روی لاشه رخ بدهد. بعلاوه معده این پرندگان نیز اسید بسیار بالایی دارد و تمام باکتری و ویروس های موجود در لاشه را از بین می برد. همین ویژگی، به علاوه این حقیقت که کرکس ها چندان ارتباطی با انسان ها ندارند باعث شده تا پرندگان مزبور سد محکمی باشند در برابر بیماری هایی که از لاشه حیوانات مرده ناشی شده و به انسان ها منتقل می شوند.

  تعداد این پرندگان در سال 1982 به 22 عدد رسید. اما دلیل اصلی کاهش مزبور چه بود؟ تکه های سربی گلوله که در احشای حیوانات شکار شده توسط شکارچی های انسانی به جای می ماند. البته به لطف تلاش های حفاظتی سفت و سخت صورت گرفته تعداد این گونه مجدداً با افزایش مواجه شد. تعداد آنهااکنون بیش از 400 تا بوده و در نواحی وسیعی از کالیفرنیا، آریزونا، یوتا و باجا کالیفرنیای مکزیکو در آسمان چرخ می زنند. 

فیل ماهی یا بلوگا بزرگ‌ترین ماهی دریای خزر است. زیستگاه اصلی آن دریای خزر ودریای سیاه است و هم‌اکنون در فهرست گونه‌های به‌شدت در معرض خطر انقراض قرار دارد. خاویار آن گران‌ترین نوع خاویار است و به همین دلیل به شدت مورد علاقه صیادان قرار دارد.

فیل ماهی‌ها به دلیل بلوغ دیررس بیش از سایر گونه‌ها در معرض خطر انقراض قرار دارند. زیرا سن بلوغ در فیل ماهی ماده، ۱۴ تا ۱۶ سالگی (گاه تا ۲۰) و در فیل ماهی نر ۱۹ تا ۲۲ سالگی (بعضی گزارش‌ها ۱۰ تا ۱۶ سالگی) می‌باشد.

عواملی که سبب گردیده جمعیت آنها کاهش یابند عبارتند از:

عوامل غیر زیستی: وضعیت هیدرولوژیک رودخانه‌های محل تخم ریزی، مثل شدت جریان، کاهش مناطق مناسب تخمریزی، کمبود اکسیژن به ویژه در زمستان

عوامل زیستی: شکارچیان تخم فیل ماهی (نظیر گربه ماهی)، شکارچیان لارو فیل ماهی (نظیر شمشیرماهی آب شیرین،اردک ماهی های جوان) و شکارچیان فیل ماهی بالغ (گربه ماهی اسبله).

عوامل انسانی: صید غیر مسوولانه، ایجاد موانع در رسیدن به محل‌های تخمریزی، آلودگی‌های آبی.